Tak, czytasz to dobrze. Hodowcy.
Pamiętaj, kiedy po raz pierwszy jeździłeś na pośpiechu „Hellbound?” Albo jak Cannonball sprawiła, że twoje duchy powstały, bez względu na to, ile razy grał na alternatywnych stacjach radiowych? Nigdy się nie starzeje. Podobnie jak wiele innych piosenek przypisanych Kim Deal lub Tanya Donelly. Licząc do tyłu, rzucając muzę. Gigantyczny Pixies. Judy wpatruje się w słońce przez Catherine Wheel. prawie wszystko przez brzuch. Całkowicie niedoceniany album Pacer autorstwa wzmacniaczy.
I oczywiście ciąg znakomitych piosenek hodowców: Divine Hammer. Lime House. Czy ty mnie teraz kochasz? Po prostu chcę się dogadać. Święci. Syn trzech. Najbardziej oszałamiającą osłoną szczęścia jest ciepła pistolet, jaki kiedykolwiek powstała. A to tylko te, które mogę się rozebrać, nie myśląc o tym. Jak kurwa nie ma głównego albumu okładek/hołdu dla tych niegodziwych utalentowanych kobiet?
W każdym razie, tak, jestem fanem. I jestem naprawdę podekscytowany słuchaniem wszystkich nerwów. I to nie zawodzi
Muzyka wciąż ma powolne, niskie, szlifierowe poczucie zagrożenia, z pops haczyka lub lampy błyskowej, przypominając długą historię członków zespołu od Pixies do obecności. Ale wydaje się, że zespół również nieco się zła. Hałas i energia wciąż znajdują się w utworach takich jak Howl w lecie, ale ogólnie piosenka jest wolniejszą poruszającą się bestią niż wiele ich piosenek z lat 90. I oczywiście ma to sens. Są teraz starsze, mądrzejsze i bardziej dojrzałe. Mniej haczyków, bez oczywistego singla i niewiele piosenek, które pozostaną w głowie – nawet jeśli ogólnie album powinien pozostać w twoim umyśle. To nastrój, to „ogólnie”. Nie jest stworzony do radia, jest wysłuchany z intensywnością i skupieniem. Ale z drugiej strony nadal mogą kopać go w piosenki takie jak Archanioł Thunderbird. Przede wszystkim wiedzą, co robią – gone jest potrzebą bycia zuchwałym lub udowodnieniem siebie. Są teraz legendami rockowymi, wiedzą o tym i wydaje się, że ładnie osiedlili się we własnym dziedzictwie.
Bardzo dobrze.
Drugi zespół Tonyi Donnelly, Belly, wydał także powrót albumu – i jest również dobry. Nie tak dobrze, ale także całkiem różni się od wszystkich nerwów.
Belly był zawsze pojazdem bardziej popowym, więc nie jest zaskoczeniem, że piosenki są gładsze i lżejsze. Ostatecznie oznacza to, że nie trzymają się twoich żeber w ten sam sposób. Więc wciąż solidny album, ale nie tak dobry jak wszystkie nerwy.